บทที่ 235 - ฉันปลุกปีศาจแล้ว

ไลโอร่า

ฉันเดินลึกเข้าไปในป่า

ยิ่งเดินลึกเข้าไป ก็ยิ่งหนาวเย็นและน่าขนลุก อากาศชื้นแฉะ กลิ่นเหม็นอับ รองเท้าบู๊ตของฉันจมลงในดินชื้นทุกย่างก้าว

ที่นี่มืดสลัวเพราะแสงจันทร์ส่องมาไม่ถึง ส่วนแสงสว่างเพียงหนึ่งเดียวมาจากคบเพลิงที่ฉันถืออยู่

ฉันกอดคัมภีร์คืนวิญญาณไว้แนบอก ปกของมันให้ความรู้สึกอบอุ่น ช...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ